Het begrip Circulaire Economie komt steeds vaker langs in artikelen en op tv. Maar wat betekent het nu precies? Dat is voor veel mensen nog onduidelijk.

De meeste mensen denken bij het begrip circulaire economie aan het tegengaan van de afvalbergen. En associëren het met kringloopdenken. Maar veel concreter kunnen ze het niet maken. Als je op internet gaat zoeken naar informatie, wordt het ook al snel duidelijk dat er nog veel uitgewerkt moet worden rond dit idee. Alleen in de bouwsector is het al een paar jaar echt een begrip en zijn er al in alle lagen concrete stappen te zien. Daaromheen zijn er hier en daar bedrijven mee bezig, maar is het nog niet wijdverbreid.

De meeste mensen denken bij het begrip circulaire economie aan het tegengaan van de afvalbergen. En associëren het met kringloopdenken. Maar veel concreter kunnen ze het niet maken.

Babette Porcelijn heeft voor haar boek De Verborgen Impact uit laten rekenen waarmee Nederlanders de meeste CO₂ uitstoten in hun dagelijks leven. En de uitkomst heeft veel mensen verrast. Veel mensen waren gewend eerst na te denken over de directe uitstoot van CO₂. Door bijvoorbeeld de auto of het stroomgebruik in huis. Maar De Verborgen Impact laat zien dat de directe uitstoot maar een vijfde van onze CO₂ uitstoot is. De rest van onze impact zien we niet, omdat die gemaakt wordt bij de productie en het vervoer van spullen en eten. Verreweg de grootste CO₂ uitstoot veroorzaken Nederlanders met het kopen van spullen. Daarna met het eten van vlees en daarna volgt pas het stroomgebruik in huis en van de auto.

De circulaire economie is een reactie op onze lineaire economie van spullen. De spullen die gemaakt worden van grondstoffen uit allerlei landen en die over de hele wereld vervoerd worden. Om vervolgens als afval over te blijven. Tot nu toe is dit voornamelijk een lineair systeem. Voor mij werd het verhaal van dat lineaire systeem voor het eerst duidelijk in 2010, toen ik The Story Of Stuff zag. Nog steeds ken ik geen betere uitleg van het lineaire systeem dan deze!

The Story Of Stuff legt uit dat ons systeem zo werkt:

• Grondstoffen komen van over de hele wereld naar fabrieken;
• Fabrieken maken de producten;
• De producten worden vervoerd naar winkels of particulieren;
• Mensen gebruiken de producten;
• De producten worden bij het afval gegooid en dit afval wordt verwerkt.

Dit lineaire systeem geeft op allerlei punten problemen, waardoor het niet langer houdbaar is:

• Steeds meer grondstoffen worden schaars;
• Het vervoer van grondstoffen en producten en de productie van spullen zorgen voor veel uitstoot van giftige stoffen, een hoog gebruik van energie en veel CO₂ uitstoot;
• Er is zoveel afval, dat dit niet meer te behapstukken valt;
• Alle bovenstaande problemen worden steeds groter, omdat producten steeds minder lang meegaan en mensen sneller nieuwere producten willen hebben.

Over deze vier problemen gaan de volgende blogs.